d
Din /hadis
*Mekke ile Medine dışında, Deccâl’in ayak basmadığı bir yer kalmaz. Mekke ile Medine’nin bütün yollarında saf tutmuş melekler bu iki şehri korur.*
(Müslim, Fiten 123. Ayrıca bk. Buhârî, Fezâilü’l-Medîne, 9, 26, 27, Tevhîd 31; İbni Mâce, Fiten 33)
Metinler, şerhler, haşiyeler, talikler, tefsirler edeple yazıldı. Halkalar edeple konuldu, âlimler kürsülere edeple kuruldu. Sayfalar edeple çevrildi. Ayetler, edeple tilavet edildi. Hadisler, edeple okundu. Hoca, dersi edeple takrir etti. Meseleler edeple anlatıldı. Talebe, edeple yürüdü. Ömürler edeple geçti. Edeple yaşayanlar can emanetini edeple teslim etti. İnsan hayvandan, mü'min kâfirden edeple ayrılır.
Yürekteki acıları ancak o yüreği yaratan giderir. İnsana O sekînet verir. Onunla zindanlar bostan; onsuz bostanlar zindandır.
Müslüman âbid, zâhid, muttakî bir kuldur. Buna rağmen ibadetlerine değil, Allah Teâlâ'ya güvenir.
Ebul Hasan ül-Zencanî (rehimehullahu) der ki. «İbadet binasının te-meli üç direk üzerinde oturur. Göz, kalb ve dil. Gözün ibadeti, ibret al-makladır. Kalbin ibadeti, düşünmek ve duymakladır. Dilin ibadeti ise doğru konuşmak ve Allah'ı zikretmekle olur. Nitekim ulu Allah şöyle bu-yurur
