Kendimizi en çok depresyona soktuğumuz olay da bu dünyada %100 mutluluk arayışı içinde olmamız. Böyle bir şey zaten mümkün değil. Çünkü Allah bizi bu dünyaya bir imtihan için gönderdiğini ayetlerinde çok açık bir şekilde ifade ediyor. "Sevdiğiniz şeylerele, canlarınızla, mallarınızla imtihan olunacaksınız. Sabredenlere müjdele"diyor. (Bakara/155)
Demek ki bizim bu dünyada niçin bulunduğumuzu fark etmemiz, aslında hakiki mutluluğa gidiş yolunun anahtarını gösteriyor.
Bazen çok ağır imtihanlardan geçiyoruz, (İş, aile, sağlık) Genel olarak "hayatımız zehir oldu" diyoruz. Ama daha önce birçok güzel yaşadığımız anları unutarak bunları söylüyoruz. Hastalıkla, eşimizle, işimizle imtihan edilebiliriz. Bunları baştan kabul ediyor olmamız gerekir. Dolayısıyla kendimize "Sabretmem gerekiyor." Diyebilmeliyiz.
Neden peki sabretmem gerekiyor ? 1)Çünkü hiçbir hâl kalıcı değil. Her şey geçici.Hep mutlu olmayacağız, daima kahkahalarla gülmeyeceğiz, sürekli işler yolunda gitmeyecek. Mütemadiyen kazanamayacağız ve başarılı olamayacağız. Ama şu bir gerçek ki hep mutsuz da olmayacağız, daima ağlamayacağız ve işlerimiz hep olumsuz da gitmeyecek. Yaşamak biraz sabretmektir.
2)Fıtrî olarak arzuladığım %100 mutluluğun diyarı olan cennette ebediyyen yaşayabilmek için...
Gerçekten %100 mutluluğun diyarı dünya değil, Cennet.