Uyuyup dinlenmen lazım! diyen arkadaşımın 15 saat sonra uyanıp mesajıma dönmesi...😅 aslında şöyle oluyor; Birine söylediğin aslında senin duymaya ihtiyacın olan bir şeydir...
Zamanla insan arasına karışmak dost edinmek ihtiyacını duymaya başlamıştım. Bazılarıyla arkadaş olmak istedim, fakat hiçbir zaman tabii olmadığımdan denemelerim daima boşa gitti.
Merhaba eski dost;
Yazıp yazıp sildim. Nasıl başlıyacağımı bilemedim. Durdum ne yazacam diye, düşündüm. Karşımda olsan göz göze gelsek yine diyecek bir şey olur mu bilmiyorum ama içim çok dolu. Neydi bizi ayıran? Ölüm değilmiş.. yazıklar olsun ikimizede. Ne olmuş bize böyle? Bugün çok yakından gördüm seni ellerim titredi. Vücudum titredi. Aslında kızgınım sana affet beni desen sarılsan geçer miydi bilmiyorum ama yemin ederim ki bende sarılırdım. O kadar özledim ki o kadar içimde aradım ki seni o kadar çok şey birikti ki çok şey anlatmam lazım sana şu içimi dökmem lazım sana ama çok imkansız biliyor musun artık. Ne oldu bize.. hiç yazmak istedin mi bana? Hiç özledin mi? Ya da hiç bu kız gerçekten iyi dosttu dedin mi ? Hiç kapıma baktın mi belki görürüm diye ? Hiç köşe başından geçerken karşıma çıkar diye merak ettin mi? Ben ettim. Herkese söz geçiren şu kalbim bi içimdeki sana geçiremedi. Haklımıyım haksız mıyım bilmiyorum ama yemin ederim seni çok özledim.
Sadık bir dostu reddetmek, bence kendi kendimizi hayatın en aziz bildiğimiz bir parçasından yoksun bırakmaktır. Zamanla bunları anlarsın elbette. Çünkü güvenilir insan zamanla anlaşılır; hainin foyası bir günde çıkar meydana...
Susayınca çağlayanın sesidir, dost. Kara ekmeğin, akça mayasıdır. Hakk'ı bilen dostu bilir çünkü... Çağlar öncesinden bir emanet bu insanoğluna. Dostun kimse o sensindir.