d
Dünya/Modern Klasik
0 üye"Bayım, bir ölünün bulunduğu odada, bu kadar yüksek sesle konuşmamalısınız."
"Zaten kitaplar çoğunlukla toplumsal düzeni yıkıcı bir zehir oluyor."
"Oysa bedensel acı, ruhsal acının yanında hiç kalır!"
"Kim bilir ölüm ruhumuzu ne hale getiriyor? Onu ne şekle sokuyor? Ondan aldığı ya da ona verdiği nedir? Onu nereye yerleştiriyor? Dünyaya bakması ve de ağlaması için arada sırada ona canlı gözler veriyor mu?"
Bu paragraf ...
Ben hasta bir adamım. Hayır, bedenim değil, ruhum hasta, beynim hasta. Bütün değerlerimi kaybettim sanki. Hiçbir şeyi umursamıyorum. Birkaç ay önce gelseydin her şey çok farklı olurdu. Ama artık çok geç.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Hayat, hastalıklı bir insanın yorgun gözlerini yakan güçlü bir ışık gibiydi. Uyanık geçirdiği her an, etrafında ve üzerinde çiğ bir öfkeyle parlıyordu. Acıtıyordu. Dayanılmaz bir acı veriyordu.
Sayfa 475 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu