Reformacı der ki; "Allah'a ve Peygambere, evet, Şeriate, hayır!" Yani güneşe, evet, ışığına, hayır! O kadar saçma!..
Sayfa 173
İslâmın kılıcı bizzat merhamettir. Hıristiyanlıktaki sun'i merhamet edebiyatı değil...
Sayfa 131
İslâma inanmayan bile onun adaletini, şekilde tatbik etmekle dünyasını olsun kurtarır.
Sayfa 127
Âlemde tek adalet kaynağı, İslâm...
Sayfa 125
"Bence ne kadar baş varsa o kadar da akıl olduğuna göre, ne kadar kalp varsa bir o kadar da aşk türü vardır."
Sayfa 182Kitabı okuyor
Yeryüzündeki her türlü yaşam, bitki olsun, hayvan olsun, hep aynı maddelerden oluşmuştur.
Hayal gücü olmayan herkes sıradan bir zekaya sahiptir.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Eğer bizden beklenenler hakkında özgürce tartışamadığımız bir ortamdaysak, orada bir yanlış vardır. Bir masada, oradaki herkesle eşit şekilde “Ben şu konuda bana yanlış davrandığınızı düşünüyorum,” diyemiyor, başkalarıyla onların bize davranış şekilleri hakkında konuşamıyorsak, hatta bu davranış biçimlerini sorgulamamıza izin verilmiyorsa, orada istismar vardır.
...insanlık en değerlilerini öldürerek ilerler...
Sayfa 100Kitabı okuyor
Üşengeçler; hayatsız ve hürriyetsiz olarak devam edebilirler, farketmez.
Hayat ve hürriyet isteyen, her gün onları yeniden fethetmelidir.
Aslında aynı soydan geldiklerimizle değil, aynı soruları sorduğumuz insanlarla birdik.
Sayfa 98Kitabı okuyor
Yalan üstüne yalan koyan biri gerçeği hatırlayamazdı.
Sayfa 97Kitabı okuyor
Bir seyin yitip gitmesine izin vermezseniz asla doğum gerçekleşmez, bir açıdan bakıldığında , filiz tohumun ölümüdür. Bir
tohum çatlar, deforme olur, kendisi olmaktan çıkar, yani ölür ve filiz
çıkar ortaya. O dönemde insanları böyle değerlendirmeye başladım.
Tohum gibi, içinde bir ağacın potansiyelini barındıranlar ama asla çatlama cesaretini gösteremeyip filizlenemeyenler, çatlayıp filiz gibi yeserenler ama fidan olamayıp kuruyanlar, fidan gibi büyüyenler ama meyve veremeyenler, meyve verip ağaç olanlar ama meyvesinde tohum olmayanlar ve süper insan, yani tohumluktan meyve veren bir ağacın yeni meyvesindeki tohum olabilmeye kadar gidebilenler. İnsanın yüceligi ve âcizligi arasindaki ince çizgiyi gördüm.
Bize güç veren sey aynı zamanda en büyük âcizligimiz de olabilir. Ne
oldugumuzu ve ne olabilecegimizi ancak kendimizle yüzleşebilirsek anlayabiliriz. Sahip olabilmek adına, sahip olduklarımıza tırnaklarımızı korkuyla geçirdigimizde, ne çatlayıp filize dönüşebiliriz ne de
çürüyüp içimizeki tohumları toprağa bırakabiliriz. Sahip olmak
için doğmadık biz! Büyümek, gelismek, dönüşmek için burdayız.
Sayfa 354Kitabı okudu
İnsanlardaki kusurların sadece iki kaynağı olduğunu söylerdi: Tembellik ve batıl inanç. Ve sadece iki erdem olduğunu: Çalışma ve akıl.
Burada fikirlerini ilan edenler de her zaman ve her durumda aynı şeyleri düşünmüyorlardı belki de. Doğru umutlarınız, doğru arzularınız yok diye azarlıyorlar ama biz doğru idealler peşinde koşmaya başlarsak bu kişiler sonuna kadar bize sahip çıkıp, rehberlik edecekler mi ki?
