Gönlünde sanki bir pınar çağliyordu.Kelimeler düğüm düğüm çözülmeye başladı.
Anne kız doğurur.
Babanın beyni ur.
Nasıl bir vahşet çağı.
Tutmuş köşe bucağı.
Duraksiz itiş kakış,
Baharı olmayan kış!..
Beşer bilmez Allah'ı,
Bu yüzden dinnez âhı!..
Kız için bütün günler birbirinin aynıydı ve bütün günler birbirine benzediği zaman da insanlar, güneş gökyüzünde hareket ettikçe hayatlarında karşılarına çıkan iyi şeylerin farkına varamaz olurlar.
Duygularını saklama ,örtbas etmek ve rol yapma kadınlarda doğuştandır. Tam da bu nedenle başkaları duygularını saklayıp, bir şeyini örtbas edip rol yaptığında kadınlar bunu hemen fark ederler.
Başkalarına karşı insafsızmışım: ya kendime? Başkalarına da en az kendime gösterdiğim saygıyı duymak... bunun için mi suçluyorsunuz beni? Hiç olmazsa, bütün bunların bana da çok zararı dokunduğunu kabul etseniz.