Evet, kim kendi uyanık vicdanını dinlerse "Ebed! Ebed!" sesini işitecektir. Bütün kâinat o vicdana verilse ebede karşı olan ihtiyacının yerini dolduramaz. Demek o vicdan, o ebed için mahluktur.
Sözler
Yeryüzü dediğin bir koca mabed,
Geldik bu mabede maksat ibadet...
Ezanlar ederken secdeye davet,
Hep yarın diyorsun oysa kim bilir;
O yarın belki kıyamet!
Ey şek cephesinde, gaflet gölgesinde istirahate çekilen bîçare! Gaflet serinliğinde, şek içinde zevk ettiğin lezzeti lezzet sanma. O, zehirli baldır. Az bir zaman sonra cehennemî bir azaba inkılab edecektir.
Mesnevî-i Nuriye