e
Edebiyat-Roman-Yeraltı Edebiyatı
0 member
Belki de yardım istemeliydim bir terapistten. Ruhumu iyileştirecek birinden. Bir bilim adamından. Ne kadar komik olurdu bürosundan kendimi iyi hissederek çıksaydım. Bana verdiği tavsiyelere inanıp uygulamaya çalışsaydım ne kolay olurdu. Bana bir hastalık ismi verip reçete yazsaydı. "Manic depression!" deseydi. Ben, "Hendrix'in bir şarkısı o!" deseydim. Sonra da sekreterin vizite ücretlerini koyduğu masasının çekmecesinden paraları alıp kaçsaydım, sekreter güzelse dudaklarından öpüp...
Sayfa 122Kitabı okuyor
Sarsılması mümkün olmayan bir ruha sahipti. En büyük sarsıntıyı zaten kendisini tanımaya başladığı gün yaşamıştı.
Sayfa 75Kitabı okuyor
Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar. Ama uyuyabilmek için yapmayacakları şey yoktur. Yalanlarını kendilerine unutturmak için...
Sayfa 51Kitabı okuyor
Ama insan kendini ev sahibi olarak görmedikten sonra yüzlerce evin tapusunda ismi yazsa neye yarar? Otelleri sevdim. Kiralık odaları. Terk edilmiş binaları. Tavanı yüksek evleri... Ben misafir olmayı seçtim.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Onu kurtaracağımı düşünüyordu. Ama kim kimi kurtarabilmişti şimdiye kadar? Beni kim kurtaracaktı? "Kurtuluş" dedim. "Ankara'da bir mahalle." Fazlası değil. Belki de Bob Marley'in en iyi şarkısı.
Sayfa 67Kitabı okuyor