Edebiyat & Roman
4.540 üye · 90 yeni gönderiTakip
"... Hepimiz de naif materyalistleriz, diye düşünüyordum. Ve de akılcıyız. Her şeyin hızla, akılcı bir şekilde açıklanmasını bekliyoruz; yani bir avuç dolusu bilinen olguya indirgenmesini. Ve hiçbirimiz de diyalektiğe bir kuruş değer vermiyoruz. Kimsenin aklına, bilinen olgular ve yeni bir görüngü arasında bir bilinmezlik denizi yatıyor olabileceği gelmiyor ve o zaman yeni görüngünün doğaüstü ve dolayısıyla olanaksız olduğunu açıklıyoruz..."
Sayfa 58 - İthakiKitabı yarım bıraktı
Acıyı seçmek.
"...Bellek tek başına yetmiyordu demek. Bellek işin yarısıydı, kendi başına yeterli değildi. Belleğin bir yerde olması gerekir, diye düşündü. Ölümün ziyan ettiği buydu. Tek benim için değil. En azından, yalnız kendimi düşünmüyorum sanırım...Demek ki, ne kadar yaşlı olursa olsun, iş şu bildiğimiz ette, bedende. Çünkü bellek etin, bedenin dışında var olursa, bellek olmaktan çıkar, çünkü ne hatırladığını bilemez, bu yüzden Charlotte yok olunca, anıların yarısı yok oldu, ben de yok olursam, anıların tümü gidecek. - Evet, diye düşündü. Acıyla yokluk arasında acıyı seçiyorum ben...
Sayfa 242Kitabı okudu
"Istırabın derinlerine indikçe sevincimizi kaybetmek korkusu kalmadığı için, yeni bir sevinç başlıyor: Istırabın ilacı ıstıraptır. İkisinin çarpımı : Sevinç."
Sayfa 127
"Caddeye doğru çıkarken kendime doğru gitmeye başlıyordum, felaketimi somut bir şekilde değil, büyük üzüntülerimde olduğu gibi belirsiz birtakım hayaller ve işaretler halinde hissediyordum; ameliyat olacağımı, sakat kalacağımı düşünmüyor, içimde garip bir karıncalanma halinde birtakım iniltiler, mırıltılar, şekilsiz gölgeler duyuyordum."
Sayfa 13