"Zavallım, kim bilir neler çektin ? Sana hiçbir şey bırakmadı, değil mi?
*Hiçbir şey ... yas tutacak kırık bir kalp bile..!!
Sayfa 15 - Agora kıtap 2013Kitabı okudu
"Bu odanın penceresi yok ama sabah olurken elektriği kapatırız, bakarsın ki bir mavilik dolmuş içeri, deniz dibi gibi. Sanki duvarlardan süzülüp girmiştir gün mavisi. İçimizi de kaplar bakarsın. Beklemeli maviliği. Acele etme!"
Sayfa 116
Mutluluk nedir diye sorsanız bana, kaşıntı derim
Bir gün az kaldı mutlu oluyordum. Bir sancı saplandı belime, kıvrana kıvrana yatağa düştüm. Böbrek taşı imiş. Sancıdan öleceğim. Sabaha karşı idi, doktor geldi, morfin yaptı. Derdemez o korkunç sancı kesiliverdi, çok güzel bir dünya başladı birdenbire... İnanamıyordum... Mutlu idim, tam anlamı ile mutlu... Mutluluğumu doya doya tatmak istiyordum... Ama o ara, kulağımın arkası kaşındı azıcık. Şöyle sinek ısırmış gibi. Bense kolumu kıpırdatmak istemiyordum, mutluluğuma ara vermemek için. Ama o kaşıntı bozuyordu mutluluğumu. Çaresiz kaldırdım kolumu, kulağımın arkasını kaşıdım, tam olsun mutluluğum diye. Kolumu gene yanıma uzattım. Biraz sonra... Biraz sonra gene o kaşıntı. Kaşıdım, biraz sonra gene. Gene kaşıdım. Bitmedi, bitmedi namussuz kaşıntı, iğneledi durdu ve berbat etti mutluğumu.
Sayfa 115
Bir eğrilik doğruluk dünyası değil bu, denge dünyası.
Sayfa 95
Ölürken anlarmış insan dünyada mutlu olmanın yolunu.
Sayfa 88
İnsanlar içlerini döktükçe uzaklaşıyorlar birbirlerinden. Deminki yabancılığımız daha güzeldi.
Sayfa 52
Ölümü, öldürmeyi olağan saymak git gide yaygın bir hal alıyor.
Sayfa 45
İnsanın başına gelen değildir önemli olan, başına gelenlere karşı ne yaptığıdır.
Sayfa 42
Okunanlar unutulunca yaşanmış olur.
Sayfa 37
"Dostum,
bir imkansız sevdaydı ki onun son şarkısı
yaralı kelebeğin kanatlarını söylüyordu.."
Sayfa 55 - İmge kitap evi şubat 2019Kitabı okudu
