Narsisizm, kişinin kendini korumasına yönelik bir duygudur ve insani işlevler açısından cinsellik, saldırganlık ve kaygı kadar normaldir. Dolayısıyla, çeşitlemeleri de mevcuttur ve "sağlıklı" ya da "sağlıksız" olabilir. Sağlıklı narsisizme sahip bir çocuk, bağımsız bir birey olmak üzere büyürken sadece aile üyeleri tarafından sevildiğini hisset tiğinde değil, başkaları tarafından reddedildiğinde de kendini sever. Yetişkin biri olduğunda bu kişi, kayıp ya da travmalarla karşılaştığında özdeğerini korumayı başarabilir.
Bir kişiye ait olan anılar, birbaşkasına aktarılamaz. Ne var ki bir yetişkin kendi hasarlı benlik imgelerini bir çocuğa yığabilir ve yığdığı bu imgelerin arasına o travmatik olaya dahil olan diğer imgeleri,hatta failin imgesini bile katabilir.