…eninde sonunda herhangi bir zaman herhangi bir şey, boşluktan ve hiçlikten çıkmış olmalı…
Üç bin yılın hesabını göremeyen
Karanlıkta yolunu bulamaz,
Günü gününe yaşar ancak.
GoetheKitabı okuyor
Zaten iyi kalplilik biraz zarafet icabı
değil midir?
Sayfa 224Kitabı okuyor
Neredeyse her insan, masum bir çocukluk aşkı sayesinde tanışmıştı bu sıcacık duyguyla. Peki Leyla çocukluk aşkını hatırlıyor muydu? Kar küresindeki mavi bereli biblo hariç, gerçek birine karşı duygu hissetmiş miydi acaba? Eğer değilse, neden biblo? Ne bulmuştu onda?
Sayfa 22Kitabı okuyor
Şimdi ya?
Gençlerin yanında aşktan evlilikten bahsedilince başlar öne eğilir, yüzler kızarırdı. Masumiyet bekâretini kaybetmemişti.
-
Onun, bir zamanlar hiç gözümden kaçmayan bütün kusurlarını unutur olmuştum.
Sanat camiasında çok aşk yaşanır, evlilikler-boşanmalar birbirini kovalar, dedikodudan geçilmez, gel-geç sevdalar dillerde dolaşır. Kenan bunların ortasından gelip geçti. Sevdi-sevildi ama hayatının kadınını bulamadı.
Kimi arıyordu?
Kimi olacak alnının yazısını.
“Doğrusu kibar biri olduğumu hiçbir zaman düşünmedim.”
... hayalken şans, gerçekken felaket...
Sayfa 33 - MetisKitabı okuyor
...kalkan görevi yapan kişiler, kulağı ve gözü hep tetikte bekçilik yapanlar hayatta çok acı çeker.
Sayfa 31 - MetisKitabı okuyor
-"O gelmez artık!"
"Nereden biliyorsun "
" Gidişinden belliydi !"
"Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi; fakat yokluğu müthişti..."
Kalbimiz ne kadar beklenmeyen şeylerle doludur, kendi heyecanlarımız önünde ekseriya kendimiz hayrete düşeriz. Deruhî varlığımız hudutsuz ve karanlıktır. Bu hudutsuz karanlıkta yol alabilmek için ya çok cesaretli, ya çok tecrübeli ve bir ilhama mazhar olmuş kadar ermiş bulunmak lazım gelir.
Sayfa 220Kitabı okuyor