«Sevdi seçimini ve yüzüne şimdi huzur vurdu, geçmiş, ölü anları fark etmeye bıraktı kendini. O gururu ya da utancı olmayan insanlardan biri olmak, yabancılara kendilerini bir anda verenlerden. Ölmeden önce çocuklukla böyle bağlanacaktı işte, çıplaklıkla. Sonunda kendini alçaltmak. Kendimi nasıl yeteri kadar cezalandırabilirim, kendimi dünyaya ve ölüme nasıl açmalı?»
Sayfa 167