Edebiyat
34,3bin üye · 1.514 yeni gönderiTakip
Edebiyat ile ilgili genel paylaşımlar ve tartışmalar.
Bir yolun sonuna gelmişim gibi yorulmuş, paramparça ve o yolda gelirken elimdeki tüm umutları kaybetmişim. Yüzümde kurumuş gözyaşlarım, boğazımda düğümlenen acı... Bunların hepsi sende oluyor. Her gün ayrı bir hüzün, her gece ayrı bir acı... Kalbim bir yerden uzaklaşıyor ve hayata dair bir şeyler eksik gibi. Aslında, sonradan giren biriydi ama sonra fark ettim ki sanki en baştan olması gerekiyormuş gibi.
Şarkıları dinlemekten bile korkar oldum; seni anlatan her cümle, kalbime bir bıçak yarası gibi. Sonra, tüm o hüzünlü şarkıları son ses dinledim, kendi içimdeki sesi susturmak için. Bilmem hangi zaman bu kadar bağlanmıştım sana, hiç fark etmediğim bir anda sensiz yapamaz olmuştum. Belki de bu, hayatın bana bir acımasızlığıydı. Kendime acıyorum; kalbim için, senden vazgeçemediğim için kendime acıyorum.
Senle ilgili her bir düşüncem şimdi yavaşça soluyor. Tutunduğum bir dal beni bir uçuruma sürüklüyor. Sana seni anlatamam; ben bile anlayamazken, ama duygular... O duygular seni biliyor, seni hissediyor. En çok da nefretim duygularıma; beni o yola getiren onlardı. Seni sevdim, belki de tahmin edemeyeceğin kadar. Şimdi belki de yoksun... Hayır, bu yokluk başka bir şey; bu, kalbimdeki yokluk. Ama bir yerlerde hâlâ "İyi ki varsın" diyorum.
S...
Ve şimdi, senle ilgili son bir şarkı:
Sen de bilirsin hiçbir acı sonsuza dek sürmez
Hatta her an yeniden sevebilirim
Olmazdı ben de biliyorum haklısın haydi git
Korkma seninle gerçekten dost olabilirim