Gelecekte yaşayacağımız şeylerle başa çıkabilmemiz için geçmişimizi unutmamız mı gerekir?… Çok farklı, tuhaf -nasıl tarif etmek isterseniz- denebilecek kitaplar okumuş olduğumu düşünmeme rağmen bu kitap aralarından kendini sıyıran bir kitap oldu… Konusu, karakterler ve olaylar gerçekten ilginç ve hayal gücü gerçekten ortaya koyularak derin bir edebiyat bilgisi ve sevgisiyle yazılmış bir kitaptı. Kitabın felsefik denebilecek bir yanı olması, sizin düşünmeniz için alan yaratması hoşuma gitti. Ama konu daha farklı işlenebilir miydi, bazı kısımlar daha farklı iletilebilir miydi, tabiiki evet ama tempodan mıdır bilemememle birlikte bazı yerlerde biraz sıkıldığımı itiraf etmek durumundayım… Ancak bu durum kitabın değerini düşürmemekle beraber kitaba ilginç bir hava katıyor sanırım, bu durumun benim tempoma uymamasından kaynaklanan bir şey olduğunu düşünüyorum. Biraz karakterlerle ilgili konuşmak istiyorum; Mama Nono düşünce yapısı hayatın derinliğini anlamış (ermiş denebilcek) bir karakter olmasına rağmen çok insanların kendinden bir şey bulabileceğini düşünmediğim kitaptaki en gerçek dışı karakter olduğunu düşünmeme sebep oldu. Camio’yu ise çok sevdim yeteri kadar ve olması gerektiği gibiydi. Ana karakter Seraphim’le ilgili çok bir şey demek istediğimden emin değilim çünkü karakteri çocuk olması dışındaki yönleriyle görmekte zorlanıyorum. Güzeldi, ilginçti, içine çeken bir kitaptı. İyi okumalar,
Bir Karanlık Pencere ) o kadar güzeldi ve her kelime o kadar yerinde