Ailesiz büyüyen çocukların mutlaka eksik bir duygusal yanları olduğunu çok iyi biliyorum. Bu, en "mükemmel" romanda bile, ciddi bir gramer hatası gibi, iz bırakıyor belleklerde...
Evlilik henüz çok ilkel bir aşamadaydı ve çiftler sıklıkla kavga edip ayrılıyorlardı. Modern insan da boşanma kurumu aracılığıyla aynı şeyi yasaya uygun olarak yapar.
Gerçi bazı zorunlu hallerde "boşama" insaniyet için elzem bir heraketse de boşamanın boşanan kadınlar hakkındaki acı ve dehşet verici etkilerine de her bir yürek tahammül edemez.
Sayfa 56 - Can Yayınları (miras), 3. BaskıKitabı okudu
Marrying the wrong person is a very common mistake. Fifty percent of the people who get married pick the wrong person. Why should they be forced to sacrifice their lives because of that one mistake? If the marriage doesn’t work, all right, face it. Get out of it and get on with your life. If we go backwards and force people to stay together, who really gets hurt? That’s right, the kids.
———
Yanlış kişiyle evlenmek çok yaygın bir hatadır. Evlenenlerin yüzde ellisi yanlış kişiyi seçiyor. Neden tek bir hata yüzünden hayatlarını feda etmek zorunda kalsınlar ki? Eğer evlilik yürümüyorsa, tamam, bununla yüzleşin. Bundan kurtulun ve hayatınıza devam edin. Eğer geriye gidersek ve insanları bir arada kalmaya zorlarsak gerçekte kim zarar görür? Evet doğru, Tabii ki çocuklar.
Günün birinde eğer ben de boşanırsam (tabii inşallah hiç boşanmam, mutlu bir aile düzenim olması için işin başında, çok, çok iyi düşüneceğim ama eğer boşanırsam)bu işi asla çocuğumu böyle karşıma alıp konuşarak yapmam.
-Beni böyle tam istediği gibi kapalı bir kıyafette görüp, İslâmî bir hayat yaşadığımı öğrenirse, karısını bırakıp beni alır öyle mi? Dadıcığım, sen bendeki değişikliğin derecesini tam manasıyla anlayamamışsın
meğer...