Tüm dünyamı alt üst etsen de seni seveceğim sırlar saklayabilirsin, bir devrim yapabilirsin, Beni hayal kırıklığına uğratabilirsin, muhtemelen beni mahvedebilirsin ama ben yine de seni seveceğim.
“Bir zamanlar uzak bir diyarda yalnız bir Kale’ydim. Savaşı kazanalım diye kraliçem için gözümü kırpmadan cinayet işlerdim. Şimdi gözlerim o kalbi gördü, bir zamanlar en çok aranan. Korkarım bu kalp asla iyileşmeyecek, hiçbir zaman!”
Gözlerimi her açtığımda oradaydı; beni izliyor, işkence boyunca benimle konuşuyor, akıl sağlığımı korurken aslında çoktan kaybettiğimi de kanıtlıyordu.