"Farklı düşüncelerin bir araya gelmesi ve fikir alışverişinde bulunması, tarafların daha önce akıllarına gelmesi muhtemel olmayan yeni ve orijinal fikirlerin zuhur etmesi için uygun bir zemin sağlar."
Hemen her meselede
bir görmezden gelme, yok sayma alışkanlığı vardı. Bir muhalif kişi
bunlardan söz ederse, sanki sorunları o yaratmış gibi ona öfke duyulurdu. Farklı düşünmek, çok zaman düşman kabul edilmenin nedeni olurdu.
Toplum olarak, sessiz bir sözleşmeyle susma kararı alınmış, yaşananlar genç kuşaklara aktarılmamıştı. Bu iyi miydi, kötü müydü bilemiyorum. Hiç kimseye düşman olmadan yetiştirilmiştik. Bu işin iyi tarafıydı ama bir de geçmişimiz konusundaki korkunç cehaletimiz vardı.
Bir ata deyirdi: "Yaxşı oxu ki, yaxşı bir şirkətdə yaxşı bir işə düzələ biləsən". Digəri isə deyirdi: "Yaxşı oxu ki, yaxşı bir şirkət ala biləsən".
Biri deyirdi ki, mən varlı deyiləm, ona görə ki, sizi, övladlarımı böyüdürəm. Digəri isə deyirdi ki, mən varlı olmalıyam, çünki siz varsız, övladlarım...
Biri nahar süfrəsi arxasında pullar barədə danışmağı sevirdi. Digəri isə yemək zamanı bu mövzuya toxunmağı qadağan edirdi.
Biri tələb edirdi: "Pullarla ehtiyatlı ol, riskə getmə". Digəri isə deyirdi ki, riski idarə etməyi öyrən.