. زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
زندگ, زمزمه پاک حیات ست،
میان دو سکوت
زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست
Hayat belki hayıflandığımız o gülüş
Hayat iki sükût arasında,
Hayatın sâf fısıltısı
Hayat, hatıra geliş ve gidişimiz...
Şiir Sohrab Spehri'ye ait. Dikkatimi çeken husus aynı mısrada hayatın hem Arapça hem de Farsça beraberce zikredilmiş olması.
İlginç bir vurgu olduğunu düşünüyorum. Sopehri şiirine çok hakim değilim o yüzden neyi işaret etmek istediği konusunda net bir fikrim yok. Ama kanımı kaynatan bu kısa şiir parçası üzerinde yazmadan edemezdim.
Hayat. Hayy'dan geliyor. Bana göre daha çok ahirete bakıyor. Hayatın sâf fısıltısı bana Hz. Ademin cesedine temas eden kutsal nefesi hatırlatıyor. O nefesin sıcaklığını anımsıyoruz kanımız kaynadığında.
Zindegi, zinde ve canlı oluş. Daha çok derd-i mâişet ve dünyevî meşakkat. İlk hayat iki sükût arasında. Doğum ve ölüm. Tınısız, renksiz ve akissiz bir sükût. Başkalarının dudaklarından okuyoruz bu sükûtu.
İkinci hayat sâf fısıltısıyla duyuruyor kendini. İşte ilahî nefhâ. Sıcak...rahmetin buğusu var içinde. İki sükûtun donukluğu bu hayatın sınırları dışında. Diri ve nefes alan bir sükût bu ikinci hayattaki.Her daim hatırlanmaya değer!