Eğlenmek, gezip tozmak, maçlarda fanatikliğe soyunmak, hele çalıp çırpmak, magandalık yapmak, burnundan soluyarak vururum, kırarım havasında olmak. Ne için? Sonunda zaten ölüm olan bir dünyada hırsa, tamahkârlığa, şöhret olmaya çalışmaya, huzursuzluk çıkarmaya ya da duyarsızlık ve bencillikle vurdumduymaz olmaya değer mi? Yapılan her şeyi kimse görmese de, bilmese de, bilen bir yüce kudret ve bu kudretin adı olan Allah yok mu?