Felsefe
349 member · 148 new postBaşkalarını düşünüyorken en çok kendimi ihmal etmişim biten seneler de, en çok kendimden vermişim, kimse bana katmamış acıdan başka bir şey, yıllar sonra aynaya baktığımda puslu aynam buğuluyken aydınlandı. Buğulu gecelerdeymişim. Buğuyu ellerimle sildiğim de kendimi gördüm. Büyük tecrübeler edinmişim. Ve artık yıllara esir olmayacaktım. Artık düşmeyecek bir insan vardı.
E/PUZO
" Böylesine güzel bir gökyüzün altında, bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu. " 🌤️
Fyodor Dostoyevski