Tatil zaten biraz da, kimsenin bizi tanımaması, bizim kimseyi tanımamamız. Tanışıklıklar engel oluyor insanın dinlenmesine. Hiç tanıdığın yoksa, her zaman tatildesin demektir. Ancak, bu hiç kimseyi tanımamak mertebesine kolay ulaşılamıyor.
"sahnede kırkikinci yılım
kaf dağı'na taşındım
herşey gayet masalsal
herkes masalcıl
elliiki oyun onsekiz kitap yazmışım
yazılacak kitaplarım
tozlu dosyalar olarak karşımda
oyun yazmaktan sıkıldım
geldim altmış yaşıma
öğrenmeler bitmiyor
ömür ne kadar kısa
herşeyi öğrenmeden zart diye ölünüyor"
"demek ki
nötron ile donanmış
böyle bir çağda da
dan diye ve bizzat çarpışılabiliyor aşkla
korkmamak lazım lan yüreğim
yürümek gerek demek ki bu dutlu bulvarı
istifi dingildetmeden"