aramızda aşk bitti
aşk bitince evlilik
bir yumurta küfesi
küfecilik delilik
bitti artık evcilik
merhaba lan yalnızlık
Sayfa 328Kitabı okudu
deniz bilir usanmaz kalem
yazdı gene kaç gemicinin alnına
geri dönmemesini
martılar hiç yere dolanmaktadır
o mavi mavna bir daha gelmeyecek
ne kadar çok ölüm var anı çarşımda
vasiyettir ağbiler
bu da aynen yazılsın mezar taşıma
Sayfa 322Kitabı okudu
ve leyla
yitti gitti
bir mayıs akşamı usulca
ışığını göremeyince
sövmekle başlıyorum işe
günlüğümle bağdaştırmış
iyice alışmıştım ona
leyle mutluluğumdu biraz da
olsun be mecnun üzülme
unutulmayı yaşadık hep
hüzünle karşılaştık aşkı umdukça
duygusallığımızdan çektik ne çektikse
ateşi ve ihaneti gördük nazım’ca
varsın gitsin leyla
varsın gitsin be mecnun düşünme
bu da geçer nasılsa
bir çentik daha yüreğime
Sayfa 257Kitabı okudu
ne iyi anlatmış şair
kadın da deniz gibi dengesizdir
Sayfa 194Kitabı okudu
çok serindir beyoğlu
mayısın son günleri
sıfırdört yılı bir filme başlamanın heyecanı
ilk kez kendi senaryom
oğlum mert’in ilk yönetmenliği
ilk filmini çekiyor yirmidört yaşında
bütün ortaoyuncular el veriyoruz ona
yolun açık olsun oğlum
çok güzel olacak ilk filmin
filmin ismi pardon
Sayfa 186Kitabı okudu
ayvalık’ta sabahın üçü
denize sıfır cunda oteli
oda servis özürlü
hilton’dan pahalı
daracık odası
bu kadar fahiş olmaz ki
dalga fışırtısı
artık ada değil cunda
asfalt ile lehimlendi ayvalık’a
temmuzun ikisi düğümleniyor üçüne
kör topal gidiyor turne
ferhangi şeyler yirmialtıncı sene
bindokuzyüzaltmılbeşinci oyun
oynamaktan yoruldum
artık oturup yazmam istiyorum
yüzyıl sürmeyecek ömrüm
Sayfa 106Kitabı okudu
bu odanın deniz
bu piponun kayık
bu kalemin kürek
olduğunu kimseye söylemiyorum
Sayfa 33Kitabı okudu
yağmurlu havalarda
tek şey vardır yapılacak
yağmurun ne yapmak
istediğini anlamak
suların uğraşı neye
neden bulutların ağlaması
Sayfa 22Kitabı okudu
Fırçam ve renk renk boyalarım var. Alev alev dolanıyor içimi çizme isteği. Aslolan çizmek değil, özlem. Bir yol çiziyorum, giderek daralan, perspektif bildiğimden değil, gözlem. Yollar uzakta daralıyor, bunu otobüs yolculuklarından biliyorum. Bir kız çiziyorum yolun başına, eline bir çanta veriyorum, okula gitsin, okusun hasbam. Uzun uzun saçlar çiziyorum, işi ne, taransın yosmam. Sonra resme bakıp basıyorum şarabı bardağın gözüne, bardağın gözünün tam neresi olduğunu çok iyi bilemeyerek. Seviyoruz ya, içmek gerekli. Kız çıkıp gidiyor resim kağıdından. Fırçalarımı kırıyorum, boyalarımı atıyorum gayya kuyularına. İçimdeki çizme isteğini bir ressama ciro edip basıyorum şarabı bardağın gözüne… Bardağın gözü olmaz. Çekmece mi bu? Çekmecenin gözünün de bir şey gördüğü söylenemez. Kendin yarat derleri, kendin üzül, delikanlı bir felsefe.
Sayfa 58Kitabı okudu
Benim ingilizcem, İbrahim Tatlıses’in Türkçesinden iyi.
Sayfa 8Kitabı okudu
