solma çiçek ben seni giydiririm
bunlar polyester duygular çok cam cila bakışlar
ölme çiçek gerekirse öldürürüm
evdeki hesaplar bol gelir çarşıya
ölme çiçek bir senin ölmen öldürür beni
İşin adı inceleme olduğu için inceleme yazıyorum. Yoksa seni incelemek kimin haddine. Tiyatrolarını döndürüp döndürüp izliyorum. Yokluğunu her gün daha çok hissediyoruz. Eminim biliyorsun kızların mirasını başıboş bırakmadı. Şahları da Vururlar yeniden sahneleniyor. Torunun büyüyor.
Aç parantez,
Bu bir reggae makamıdır,
Bu aşıklar makamıdır.
Kapama açık kalsın parantez
Pardon sayın seyirciler böyle bitmez güldürüler
Bir Ferhan Şensoy otobiyografisi. Çok güzel kullandığı diliyle gayet açık, anlaşılır, akıcı bir kitap sunmuş bize.
Kitabı okudukça sanki yanı başımdaymış gibi hissettim. Kendisini ne yazık ki çok geç tanıdım. Keşke en azından bir oyununu izlemeye fırsatım olsaydı. Böylesine usta bir tiyatro sanatçısının
kalemi ancak bu kadar güzel olabilirdi. Bu kitapla tanıştım sevgili Ferhan Şensoy’la. Hayatımın her anında benimle olacak. Yaptığı her işe, yazdığı her satıra saygı duyuyorum.
Büyük ustaya saygıyla.
deniz bilir usanmaz kalem
yazdı gene kaç gemicinin alnına
geri dönmemesini
martılar hiç yere dolanmaktadır
o mavi mavna bir daha gelmeyecek
ne kadar çok ölüm var anı çarşımda
vasiyettir ağbiler
bu da aynen yazılsın mezar taşıma
ve leyla
yitti gitti
bir mayıs akşamı usulca
ışığını göremeyince
sövmekle başlıyorum işe
günlüğümle bağdaştırmış
iyice alışmıştım ona
leyle mutluluğumdu biraz da
olsun be mecnun üzülme
unutulmayı yaşadık hep
hüzünle karşılaştık aşkı umdukça
duygusallığımızdan çektik ne çektikse
ateşi ve ihaneti gördük nazım’ca
varsın gitsin leyla
varsın gitsin be mecnun düşünme
bu da geçer nasılsa
bir çentik daha yüreğime