f
Frankenstein
"...Kederimi hafifletecek, düşüncelerimi paylaşacak bir Havva'm yoktu benim. Âdem'in Yaradan'ına yalvarışını hatırladım. Peki, benim yaratıcım neredeydi? Beni terk etmişti. Bağrım acı acı yanarken ona lanet okudum."
Sayfa 111 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Bir yandan bu kadar muktedir, bu kadar erdemli bu kadar azametli olan insan, aynı zamanda böylesine ahlaksız, böylesine alçak olabilir miydi? Bir bakıyordunuz kötülüğün en büyük bayraktarlığını yapıyor, bir bakıyordunuz asil ve tanrısal her şeyim simgesi oluveriyordu. Hassas bir varlığın kazanabileceği en büyük şeref, erdemli, yüce bir insan olmak görünüyordu: tarihin sayfalarında çokça örneği olduğu üzere alçak, hain olmak ise kör bir köstebeğin ya da zararsız bir kurtçuğun halinden daha küçük düşürücüydü. Bir insanın nasıl olup başka bir insanı öldürebileceğini, hatta kanunların ve hükümetlerin neden var olduğunu uzun süre anlayamadım. Ama kötülüklerin ve kan dökmelerin ayrıntılarını duydukça şaşkınlık duygum azaldı ve tiksintiyle, nefretle çevirdim kafamı."
Sayfa 100 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Zenginlik aşağı bir hedefti, ama insan vücudundan hastalığı kovabilecek, insanı şiddetli bir ölüm dışındaki her şeye karşı yenilmez kılabilecek bir keşif ne büyük şan ve şöhret getirirdi!"
Sayfa 30 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir şey alın yazımı değiştiremez benim.
Sayfa 41 - Can Yayınları
ama akıp giden zaman felaketin gerçekliğini yüze vurunca, asıl acı da kendini gösterdi. Ne var ki çok değerli bir bağı o kaba el tarafından çekilip koparılmamış kim var ki aramızda? Hem herkesin hissettiği ve hissetmesi gereken bir üzüntüyü neden tarife yelteneyim? Üzüntünün bir gereklilikten çok, alışkanlığa dönüştüğü bir zaman, eninde sonunda geliyor ve saygısızlık gibi görünse de dudaklarda gezinen gülümsemenin kayboluşu sonsuza kadar sürmüyor.
Sayfa 57 - Can Yayınları