Hayat belki upuzun bir caddedir,
Her gün bir kadının filesiyle geçtiği
Hayat belki bir urgandır,
Bir adamın kendini asıverdiği
Hayat belki okuldan dönen bir çocuktur
Hayat belki iki sevişme arasında yakılan bir sigara,
Ya da bir yolcunun şaşkın sevinci,
Şapkasını kaldırıp sebepsiz bir tebessümle
“Günaydın” diyen.
Hayat belki senin uğurlu bakışlarında
Benim gözlerimin kapandığı o andır.
Enginin duyumsal düzlemlerine sığınacağım
ben çıplağım, çıplağım, çıplak
çıplak sevgi sözcüklerinin arasındaki duraksamalar gibi çıplak
ve aşktandır tüm yaralarım benim
aşktan, aşktan, aşktan.”