f
Fyodor Dostoyevski
belki... ben de... senin gibi mutsuz biriyim ve can sıkıntısından, kendimi bilerek çamura atıyorum. Öyle ya, kederden içerler insanlar, ben de kederimden buradayım...
Sayfa 109
insan sisteme ve soyut mantığa öylesine tutkuyla bağlıdır ki, gerçeği bilerek çarpıtmaya, kulaklarını da, gözlerini de kapayıp yalnızca kendi mantığını savunmaya hazırdır.
Sayfa 31
Öte yandan, aklı başında bir insan en çok neden söz eder, zevk duyar, biliyor musunuz?
Cevap: kendinden.
Sayfa 14
kadın için aşkta yeniden bir doğuşun, her türlü yok olmaktan bir kurtuluşun, dirilişin olduğunu, bunun başka olamayacağını anlayamamışsam ne yapabilirim?
Sayfa 146
insan yaşamayı önce kendi öğrenmeli, sonra başkalarını suçlamalı!
Sayfa 114
Uygarlık, insanı daha çok kan dökücü yapmadıysa bile, en azından, eskiden olduğundan daha iğrenç, daha kötü bir kan dökücü yapmıştır.
Sayfa 32
Bizim yeraltı insanını dizginde tutmak gerektiği inancındayım. Yeraltında kırk yıl sesini çıkarmadan oturmasına oturur da, yeryüzüne çıkınca konuşur, konuşur, konuşur...
Sayfa 46
yalnızca bir durum vardır ki, insan inadına, bilinçli olarak, kendisi için zararlı, aptalca olanı da isteyebilir, hatta özellikle de en aptalca olanı...
Sayfa 37