Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
13
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Dünyanın en saçma acılarından biri geçmişi kıskanma duygusudur.
Sayfa 141 - DerinKitabı okudu
Geçmiş yerine şimdiye odaklanmak lütuf deneyimlerinin gerekliliğidir.
Sayfa 208 - Goa YayınlarıKitabı okudu
Yirmi yıldır görmediğiniz toprakları tekrar görmek değişik bir tecrübe. Hatırladıklarınız çok ayrıntılı ama hep yanlıştır. Mesafelerin hiçbirini tutturamazsınız ve belli başlı noktalar yer değiştirmiş gibidir. Hep, şu tepe eskiden çok daha dik değil miydi, şu dönemeç öbür tarafa doğru değil miydi? diye düşünürsünüz. Bir de aslında gayet doğru olmakla beraber sadece belli bir zamana ve mekâna ait olan hatıralar vardır. Sözgelimi ıslak bir kış günü, bir çayırın köşesinde otların yemyeşil olduğunu, hatta neredeyse maviye çaldığını, likenle kaplı çürük bir kapı sövesini ve çayırın ortasında durup size bakan bir ineği hatırlarsınız. Ve yirmi yıl sonra oraya gittiğinizde ineğin orada dikilip aynı ifadeyle size bakmadığına şaşırırsınız.
Sayfa 193 - Can YayınlarıKitabı okudu
" Geçmişin tüm cazibesi geçmişte kalmış olmasıdır."
Annem ben bildim bileli şişmandı. Hipofiz bezimdeki kusuru veya insanı şişmanlatan neyse onu ondan miras aldığım su götürmez.
İrice bir kadındı annem; babamdan biraz daha uzun, saçları onunkinden epey daha açık renkliydi ve siyah giymeyi severdi. Pazarları hariç onu önlüksüz hiç hatırlamıyorum. Yemek pişirmediği bir zaman sanki hiç yoktu; abartıyorum tabii ama yine de bunda bir gerçeklik payı var. Yeterince uzak bir zamana dönüp baktığınızda insanlar sanki hep onlara tahsis edilmiş bir yere ve belirli bir tavra sıkışmış gibidirler. Size hep aynı şeyi yapıyorlarmış gibi gelir. Nasıl ki babamı hep tezgâhın gerisinde saçı başı un içinde oturur, dudaklarında nemlendirdiği bir kurşunkalem artığıyla hesaplar yaparken ve hayalete benzer beyaz sakalıyla Ezekiel Amcamı gerinip ellerini meşin önlüğüne vururken hatırlıyorsam, aynı şekilde annemi de mutfak masasında, kolları dirseğine kadar una bulanmış olarak bir hamur parçasını yoğururken düşünüyorum.
Sayfa 56 - Can YayınlarıKitabı okudu
Sürekli eskinin güzel olduğunu söyleyen,
yaşlılar gibi olduk...
Geçmiş tuhaf şey. Hep yanınızda taşıyorsunuz. Bana öyle geliyor ki on, yirmi yıl önce olmuş şeyleri düşünmeden geçirdiğiniz bir saat bile yoktur; ama yine de çoğu zaman geçmişin, bir tarih kitabındaki bir sürü bilgi gibi, öğrendiğiniz bir olgular kümesinden ibaret kalması dışında bir gerçekliği olmuyor. Derken rastgele bir görüntü, ses veya koku ama özellikle de koku sizi bir anda alıp götürüyor ve o zaman da geçmişi hatırlamakla kalmıyor, içine giriyorsunuz.
Sayfa 37 - Can YayınlarıKitabı okudu
,,,Zaten mâzi bir hayale, bir de söze düşerdi. Hayal mâzi de yalnız yürürdü de mâzi dile düşünce hep bir yoldaş isterdi...,,,
Sayfa 33
Hasret hep iç çektirirdi. Hele de mâzi. Geçmiş zaten hasret demek değil miydi?
Sayfa 36
Geçmişe takılıp kalmamız sadece basit nostaljik arzularımızdan ya da hayallerimize sarılma tutkumuzdan değil de sinirsel sistemimizin veri işleme sürecinde kısa yolları tercih etmesinden mi kaynaklanıyordu? Eğer ''görmek'' denilen şey kısmen optik sinirlerimizden kısmen de anılarımızdan besleniyorsa -yani kişi aynı anda hem o andaki görüntüyü hem de bu görüntünün depoladığı izlenimleri algılıyorsa- bu ''geçmişe takılıp kalmak'' ifadesine yepyeni bir anlam kazandırırdı. Öyleyse geçmiş, duyumsal deneyimler kılığına bürünüp bize miadı dolmuş veriler sunarak şu anın üzerinde tuhaf bir hakimiyet kuruyordu.
"Kendinden yorulur mu insan?
yaşadıklarından,
beklentilerinden,
hayal kırıklıklarından."
Mehmet Deveci
Kimsesizlik benim için herkesin yüzüne dokunan o yağmurlardan ibaret.
Ephesus yayınlarıKitabı okudu
Geçmişi kovalamanın hiçbir anlamı yok.
Sayfa 60 - Arkadya YayınlarıKitabı okudu
