g
Genel
0 üyemini söz
Yaşamak öyle sıkıcı oldu ki kardeş, insan biraz da ruhunu beslemek istiyor
Sayfa 125Kitabı okudu
mini söz
İnsan hayatı boyunca, bulunduğu yere nasıl geldiğini hiç unutmamalı. Eğer insan nereden geldiğini unutmazsa, ayakları yere sağlam basar
Sayfa 25
#100 İleti
Geçmişime özlem çektim bir taraftan,
Yaşadığım düne peşkeş çektim bir yandan.
Sevgisiz kalan zamanlar vardı,
Kırılan parçalar arasında dünler kaldı.
Sessizce oturdum, yazıyorum bunu,
Kime kalır sevgiler, yarınlar?
Avutmaya benzemez bu hayasızca bugünü,
Sessizliğin yok eder, bu sefer hayatlar.
Yanlıştı belki doğrularım,
Yaşamaktı belki doğduğum anların tazeliği,
Sevinenlerin aksine üzüntülerim.
Kimse duymaz o gün yaşadığım bağırmaları.
Suçlarım yüklenir omuzlarıma yaşadığım sürece,
Son nefeste kalır, bittiğine sevindiğimde.
Zalimliğin yanında bizim sessizlikler,
Zorbalığın sesi olur belki bilmeceler.
Omuzumda kalır günahlar,
Sözlerimden geçer yaşadığım o acılar.
Geceler gündüzleri aratmazdı,
Saatler denk midir etrafa bakındı.
Etraf sessiz, günler sade.
Anlatmaktır seni bu eşsiz tarife.
Yapraklar dökülür etrafta,
Yollar gibi geçer zamanda.
Kim kime gider bilmem bu eşsiz diyarda,
Seni düşünmemi sağlayan bu hayatda.
Özlemim gibi kalemim var yanımda..
Düşünür dururum, bir sokak arasından,
Yollarda geçer gözlerim, bir taraftan.
Kaç gece biterdi uykusuzca,
Kim kime uğrardı amansızca.
Ruhum firar etse de aklım kalır,
Olmaz dediklerim bir taraftar, sözleriyle ağır.
Yağmurlar altında, bir söz kalır,
Ulaşır mı bilmeden, kaç asır.
Yollarda kalır eşsiz bedenim,
Bir gülüş uğruna bitmez bu sevgim.