g
Gereksiz Konular
0 üyeNeden böyle düşündüğüm hakkında hiçbir fikrim yok. Belki yaratılıştan geliyordur, belki de sonradan var olmuştur. Bilemiyorum orasını. Öyle ya da böyle şu an durum bu. Onlarca sebep sıralayabilirim bu durumu açıklamak için. Hiçbiri de bahane değil. Kendimden eminim. Yalan söylemiyorum. Rol yapmıyorum, ki öyle bir yeteneğim yok. Hala sorunun ne
Arkamızda hayli sağlam bir bayağılık geleneğimiz var;sanat onunla yetinmeli,ona boyun eğmeli ya da tümüyle öznel bir ifade içine çekilmeli.
Bazen herhangi bir konunun normalin üstü abartıldığıni düşünüyorum mesela herhangi bir şey güzelse güzeldir baska insanların fikrinden banane neden illa kafalarımiza kendi fikirlerini doldurmanin peşindeler anlayamıyorum harbi yoruyorsunuz
Beni engelleyen insanlara anlam veremiyorum sizinle ne yaşadık ki böyle saçma bir duruma başvurma gereği duyuyorsunuz çocukça geliyor
Düşündüm de birçok şiir yazdım üç beş hikaye ile de taçlandırdım. Geçen sene önce yazdığım bir kelime bile artık tatmin etmiyor. Hep eksik kalıyor. Gün geçtikçe yazdıklarım sıradanlaşıyor. Bu durum da beni, yazmak sana göre değil, diye söyletiyor. Aman canım dünyanın sonu değil ya :) yazmayı veririm, diyorum. Sonra kendime verdiğim sözü düşünüyorum: 30 yaşında kitap çıkaracaksın.
Beş altı ay öncesinde yine yazmak için çırpınıyordum. Bi zaman oldu - heh işte evet başlıyorum, bugün milat dediğim şiiri yazıp devam edeceğim... Şiir yazıldı da devamı için soğuk sular içtim yine bana mısın demedi. İştah kalmadı.
Şu an paradoks yaşıyorum. :) Elime kalem alamazken buraya gelip yazamadığımın ya da yazdığımın zevk vermemesini aktarıyorum. Neyse bir şarkı paylaşayım.
youtu.be/cqGuoXn6TeI