"Kimi anlar vardır, varlığımıza kazınır
Kendini belli eder, önemini aklımıza kazır
Yüce değerlerdir bu anlar...
Yukarı taşır bizi, yükseklere çıkarır
Yükseğe, daha yükseğe
Düştüğümüz anda bile kaldırır
Uzanan eliyle..."
Akıl, düşünmenin en gerekli olduğu zamanlarda düşünceden kaçmaya meyleder. Yalnızca düşünmek gerektiği için düşünmek, talep üzerine fıkra anlatmak veya bir şiveyi taklit etmek kadar insanı felç eden bir süreçtir. Düşünceyi asıl kışkırtan şey, aklın diğer kısımlarını müzik dinlemek veya bir sıra ağacı izlemek gibi eylemlerle görevlendirmektir. Müzik ve manzara, aklın sürekli iş gören, telaşlanan ve her şeyde kusur bulan kısmını bir süreliğine dinlenmeye bırakır.