Kalbi olmayan kız-Gökçen))
Kalbimiz sevdiklerimizdir. Ne kadar güzel bir ifade aslında.
Kitap bize iki çocukluk arkadaşının bir-birine olan duygularından bahs ediyor. Ve bunu o kadar içten yapıyorki,sanki o acıyı çeken sizmişsiniz gibi hiss ediyorsunuz.Gökçenin bazı hareketleri o kadar bana benziyor ki, yazar beni tanıyor sandım bir an.
İnsan bazen bazı duygulardan kaçmak isteye bilir.Bu onun savunma mekanizmasıdır bir tür.Kitapda kahramının yaptığı şey de tam olarak bu aslında. Bu mekanizmanın ne kadar can yakıcı olduğunu ancak yaşayan biri bile bilir o kadar.Gökçeni gerçekten çok iyi anlıyorum.
Kitap güzel ve anlamlı. Yer-yer romantik komedi tadında ilerleyip insanı sıksada baya akıcı bir kitap.
Benim açımdan kitabın tek eksik tarafı argo kelimelerin fazlalığı. Ağlamak ve bolca duygulanmak istiyorsanız okuyun.)
