Dinlə sözlərimi, yaxşı qulaq as
İnsan bu dünyada qonaqdır, qızım.
Şan-şöhrət, var-dövlət, bəzək-düzəklər
Bu gün var, sabah yox, sınaqdır, qızım.
Ətrafa boylanıb bir göz gəzdirsən,
Nə qədər hikmətlər, sirlər görərsən.
Toxum səp, meyvəsin mütləq dərərsən
Zəhmətin bəhrəsi dadlıdır, qızım.
Sadə ol, sadəlik ucaldar səni,
Gözəl duyğularla bəslə
Sən məni, əzizim, unuda bilsən,
Gərək çıxmayasan yaşıl çəmənə.
Mən o çəmənlərdən bir bahar çağı
Bir dəstə gül dərib vermişəm sənə…
Sən məni, əzizim, unuda bilsən,
Gərək baxmayasan yağan yağışa.
Açıb könlümüzü bir çətir kimi
Allahü əkbər, ey sənəm, hüsnünə heyran olmuşam,
Qövsi-qüzehdir qaşların, yayına qurban olmuşam.
Üzündür ol cənnət gülü, boyun həqiqət sərvidir,
Eşqində mən bülbül kimi aləmdə dəstan olmuşam.
Sən sana gər yar isən var, ey könül, yar istəmə!
Yarü dildar ol sana, sən yarü dildar istəmə!
Bivəfadar çün bu aləm, kimdən istərsən vəfa?
Bivəfa aləmdə sən yari-vəfadar istəmə!
Gül bulunmaz bu dikənli dünyanın bağında çün,
Əbsəm ol, bihudə gülsüz yerdə gülzar istəmə!
Mə’rifətdir xalis altun, sikkəsi fəzlü hünər,
Altunu tanı, zəğəldən ari