g
Gül Şiir
2 üyeDünyaya günəştək nur yayan insan
Dünyaya günəştək nur yayan insan,
Vaxt olur üfüqdə ulduztək axır.
İlləri min dostla adlayan insan,
Ölümlə döyüşə təkbətək çıxır.
Bu gözlə görünməz sirli döyüşdü
İnsan bu döyüşü harda görmüşdü?
İnsan da, ölüm də baxdı, gülüşdü...
Gülüşdən ürǝyǝ bir şübhə düşdü.
Ölüm, bəlkə ölmək dəhşət deyildir.
Gəlmişik... gedirik... bu ki, bir haqdır.
Torpağa gömülmək dəhşət deyildir.
Dəhşət diri-diri ölü olmaqdır!
Elə ki, can aldın, məgər ucaldın?
Yeridin şaxtayla, əsdin küləklə...
Ölüm, elə bildin qələbə çaldın,
Ölüm, öləcəksən ölümsüzlüklə!..
Yox! Necə? Ölüm də ölə bilərmi?
Bəlkə bir üşütmə düşdü canına?..
Nəsə fikirləşdi o qəmli-qəmli,
Əyri qılıncını qoydu qınına!
Sayfa 123 - LiderKitabı okudu
Gəl, - demək istəyir, gəl, - deyə bilmir,
Əllər dediyini dil deyə bilmir.
Sayfa 42 - LiderKitabı okudu
İşte benim gülüm bu...
Vəfa Hafiz
@VafaPirMurad
·6ay
"Gül, hüsnüyle mağrurdur; rayihası, Hz. Resul'ün mübarek terine müşabihtir. Şiirler onun güzelliğini terennüm eder; aşk'ın remzidir. Firavun'un ateşe saldığı İbrahim'in makamıdır. Delisi divanesi çoktur; şuaranın vird-i zebanıdır: Elhasıl medhinde diller kasırdır".
Sayfa 8Kitabı okudu
Şeir mənim üçün bir kainatdır,
Onun ulduzları, günəşləri var.
Şeir mənim üçün sirli həyatdır,
Onun öz sevinci, öz kədəri var.
Sayfa 72 - LiderKitabı okudu
Ey gül...
