Sonbahar çarpar ya adamı
Ben de tutup bir anı çaldım
Ekim güneşinden, Stokholm’un mavi göğünden
Kavgadan ve şiirden
Okyanusa düşen bir yaprak gibi kendimi saldım
Yağmurun ve güneşin yuduğu ekim
Ölüme giden güzelliğin
Akşam güneşinin öptüğü şehir
Bir umut mu yoksa keder...
"Bütün gün kırlarda deniz kenarlarında dolaştık. Güneş, hayale müsaade etmeyecek tarzda her şeyi açık ve berrak gösterdiği için yalnız gözlerimizle yaşadık ve hiç eğlenmedik.
Ağaçların tozlu yapraklarını, kayalar üzerinde durup soluyan kertenkeleleri, denizin kirli suları...