Biz fark etmesek de doğacak güneş mutlu yarınlaradır belki...
Güneş
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm.
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne “güneş” olabildim,
Ne “çocuk” kalabildim…
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm.
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne “güneş” olabildim,
Ne “çocuk” kalabildim…
Özdemir Asaf
Güneş
Sonbahar çarpar ya adamı
Ben de tutup bir anı çaldım
Ekim güneşinden, Stokholm’un mavi göğünden
Kavgadan ve şiirden
Okyanusa düşen bir yaprak gibi kendimi saldım
Yağmurun ve güneşin yuduğu ekim
Ölüme giden güzelliğin
Akşam güneşinin öptüğü şehir
Bir umut mu yoksa keder...