g
Güneş
3 üyeGüneş
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm.
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne “güneş” olabildim,
Ne “çocuk” kalabildim…
yolum açık'
alışmaya çalışmak katlıyo' beni ikiye
kaldırıldım dolabında en uzak yere
çabuk özür dile
çürüttün en taze hislerimi
karar ver artık ne istediğine
elinde oyuncak, gelgitlerin sıktı
bıraktım nefes alsın
anlamı yok.
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm.
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne “güneş” olabildim,
Ne “çocuk” kalabildim…
Özdemir Asaf
Güneş
Sonbahar çarpar ya adamı
Ben de tutup bir anı çaldım
Ekim güneşinden, Stokholm’un mavi göğünden
Kavgadan ve şiirden
Okyanusa düşen bir yaprak gibi kendimi saldım
Yağmurun ve güneşin yuduğu ekim
Ölüme giden güzelliğin
Akşam güneşinin öptüğü şehir
Bir umut mu yoksa keder midir?
Yüreğin teline dokunan
Bir anı, belki donakalmış
Geçmişin çıngırağını çalan
Hepsi burada işte, avucumda
Hayat da güzellik de ölüm de??
"Bütün gün kırlarda deniz kenarlarında dolaştık. Güneş, hayale müsaade etmeyecek tarzda her şeyi açık ve berrak gösterdiği için yalnız gözlerimizle yaşadık ve hiç eğlenmedik.
Ağaçların tozlu yapraklarını, kayalar üzerinde durup soluyan kertenkeleleri, denizin kirli suları altında cam kırıklarını, paslı tenekeleri, eski pabuç naaşlarını seyretmenin ne kadar çabuk ruha bıkkınlık verdiğini tecrübe etmeyen var mı? Güneşli kırlarda geçen bir gezinti gününden sonra, akşamüstü eve ümitsiz dönmemenin mümkün olmadığını tecrübelerimle bilirim. Güneş, bütün gün, insana, doğru, fakat acı şeyler söyleyen bir arkadaştır. Onun ışığında eğlenmenin ve mesut olmanın hiç imkanı var mı?" 
Ahmet Haşim