Sonbahar çarpar ya adamı
Ben de tutup bir anı çaldım
Ekim güneşinden, Stokholm’un mavi göğünden
Kavgadan ve şiirden
Okyanusa düşen bir yaprak gibi kendimi saldım
Yağmurun ve güneşin yuduğu ekim
Ölüme giden güzelliğin
Akşam güneşinin öptüğü şehir
Bir umut mu yoksa keder midir?
Yüreğin teline dokunan
Bir anı, belki donakalmış
Geçmişin çıngırağını çalan
Hepsi burada işte, avucumda
Hayat da güzellik de ölüm de??