Hâlbuki hac ziyaretleri, geleneksel olarak günâhkârlardan arınmak için yapılan bir görevdi. Sağlıklı insanlara -durumları ne olursa olsun- haccı yasaklamak imkânsızdı. Hatta hastalar bile, şifa bulmak için giderlerdi. Demek ki, Urbanus II.'un haçlı hareketini, büyük bir hac seferi olarak tanımlaması, hiç de gerçeği dile getirmiyordu.