Bazı şeylerin büyük amacı yoktur, herkes bunu anlamaz.
Niçin bu işlerle uğraşıyorsunlar, hayallerinize polislik yapanlar, o iş olmazcılar...
Hepsi birer yorgunluk, yılgınlık olarak geri dönüyor bize. Üstelik, üzülüyorlar da, acıyorlar bize.
Safveti Ziya o güzel Türkçesiyle şöyle diyor: "Asıl, dünyada muhabbetin ne olduğunu bilmeyenlere, o yüce hissi takdir edemeyenlere, kalplerinde mukaddes, aziz bir hayal taşımayanlara acımalısınız."