"Sabırlı insanların ağır ağır kabaran öfkeleri korkunç olur."
Çok tuhaftır, fakat insanın üzülme yeteneğinin bir sınırı vardır. Belki de büyük kederler, bir taraftan insana acıtırken, bir taraftan da duygularını uyuşturuyordu, ateş bile insanı bir sınıra dek yakar, o sınırı aşan ateş -şu beyaz ateş dedikleri -artık insanı yakmaz. İnsanın üzülme yeteneğinin sınırı aşıldı mıydı, ne eklenirse eklensin artık koymuyordu, vız geliyordu.
Sayfa 75 - Bilgi yayıneviKitabı okudu
Saygı, Sevgi, Özlemle..
Sümüklüböcek Öyküsü'nden:
*
''İnsan, her kim olursa olsun, aslında içinden, uzaktan uzağa ağlayan bir çocuktur.'' (Sayfa: 233)
*
Halikarnas Balıkçısı (Cevat Şakir Kabaağaçlı) - Gençlik Denizlerinde
Sevgi, Saygı, Özlemle..
MERHABA KAPTAN, MERHABA.!
*
''Sevginin nereye kadar yayılabileceğini evrenin düzeni, aile, kabile, sınıf ve devlet sınırlarıyla sınırlandırmış ve ''âdet'' (görenek) kaşlarını çatarak ''sevgi''ye, ''buraya kadar yayılacaksın, fakat daha öteye gitmeyeceksin'' diye emretmişti.'' (Sayfa: 26)
*
Halikarnas Balıkçısı (Cevat Şakir Kabaağaçlı) - Denizin Çağırışı
Ihlamur ve çınarın öyküsü
Tanrılar Tanrısı Zeus ile Hermes kıyafet değiştirerek, fukara birer yolcu gibi Bergama’ ya gelmişler. Hangi zengin kapısını çaldılarsa , kapı hoyratça suratlarına kapanmış. Filemon’la Busis’in fukara evine gitmişler. Bu iki ihtiyar karı-koca büyük bir konukseverlikle onları kabul etmiş. Nasıl ikram edeceğiz diye çırpınmışlar. Masa örtüleri yokmuş . Naneler söküp masaları güzel koksun diye masalarına nane sürmüşler. Yemeğin sonunda iki tanrı , tanrı olduklarını bildirip fukara ihtiyarlara “Dileyin ne dilerseniz “demişler. İhtiyarlar “Birimiz ötekinden önce ölürse ötekine çok acı olacak ;onun için aynı zamanda ölelim “demişler . Uzun yıllar yaşamışlar . Bir gün güneşte yan yana otururken biri bakmış öteki ağaç oluyor .
“Aman !Sen ağaç oluyorsun “derken ,bunu diyen yaprak salmaya başlamış .
Bugüne bugün Bergama’da biri ıhlamur öteki çınar, birbirine sarılmış iki ağaç görülürmüş .
Biri Filemon öteki ağaç da Busis imiş .
Sayfa 36 - bilgiKitabı okudu
Günümüz
Okul yapsınlar da, çocukları hakkı haksızlıktan ayırt edebilsinler diye para verdim. Paralarla okul değil, deve yaptı pezevenkler. Haniya imsak sevaptı?" diye sordu.
Sayfa 13 - Bilgi YayıneviKitabı yarım bıraktı
Hep lira, lira, lira. Hep lira söylemek, lira duymak için mi dünyaya geldik?
"Şu lira sözünden çoktan bıkmıştım. İnsan onsuz bir şey duyamıyordu ki, onların arasına zehirli sivrisinek gibi bin, yüz, kırk, elli ne bileyim hiç olmazsa iki lira lafı girip vızıldamasın. Hep lira, lira, lira. Hep lira söylemek, lira duymak için mi dünyaya geldik? Dağlar, mavi gökler, koca koca çamlar, incir bahçeleri silinip süpürülüp süprüntü diye bir tarafa atılıyor; kâinat lira sözleriyle boğuluyor. İnsan gönlü itile itile pis ve murdar banknot kümelerinin içine gömülüyor."
Sayfa 101 - Bilge YayınlarıKitabı okudu