h
Halkbilim
535 syf.
·
Not rated
204 syf.
·
Not rated
Halka halkın diliyle değil,kendi diliyle seslenmek isteyen bilge kişiler demek istediklerini anlatamazlar ona.
Deli sular, salkım-saçak söğütler,
Kışlada kumandan, asker öğütler,
Yaylalarda ata biner yiğitler,
Bozkurt gibi bakışına ölürüm.
Türkiye hür ve demokrat bir ülkedir ya,
Burada âlimler susar, cahiller konuşur.
Ey ahraz, ey yobaz sen de konuş hiç durma!
This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
A guy was complaining about the cold. Another person heard it and said: "My dear! How strange are these people? If it is cold, they complain that it is cold; They say that if it's hot, it's hot," He puts forward the words that everyone on his way has to say. Hoca Efendi, who listened to these words indifferently from a corner, raises his head and says to that man: "Sir! You say so, but who has anything to say about the spring weather?Sayfa 206 - Edebiyatçılar DerneğiKitabı okudu
Halk hikayelerinin menşei halkın ruhudur
#kunos
This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
Temurlenk said to Hodja: "Hodja! You know that the title of each of the Caliphs: some Muvaffak-Billah, some Mutekkil-Alellah, some Mu'tesim Billah, were always on this path. If I had come in their place, what would my title be? The teacher immediately said: " O owner-breaker! Do not doubt that yours would definitely be Ne'uzi-billah."Sayfa 194 - Edebiyatçılar DerneğiKitabı okudu
Göz bebeğim
Hoca sohbet esnasında evliyalıktan dem urmağa başladı. "Senin evliyalığını neden bilelim?" dediler. " Hangi taşı, hangi ağacı çağırsam gelir." dedi. "Öyle ise şu karşıki pelid ağacını çağır, bakalım." dediler. Hoca, tavr-ı mahsus ile üç kerre: "Gel, ya mübarek!" demişse de ağaç yaprağını bile kımıldatmayınca Hoca, kös kös ağacın yanına gitti. "Hani? Ayağına getirecektin." dediler. "Bizim ta'ifemizde gönül, kibir olmaz. Dağ yürümüzse abdal yürür." dedi.
Sayfa 216 - Edebiyatçılar DerneğiKitabı okudu
Hoca bir gün müsafirliğe gitmiş. O gün gayet sıcak olmakla koca bir kase buzlu hoşaf getirmişler. Hane sahibi, hoşaf taksim edilen büyük ma'den kaşığı alup Hoca'ya zergerdan, küçük, yayvan bir kaşık vermiş. Hane sahibi koca kepçe ile buzlu hoşafı atıştırır, bir de: "Oh! Öldüm!" dermiş. Hoca ise, kaşığı daldırır, fakat içi bir şey almadığından yalnız yalarmış. Hane sahibi yine: "Oh!... Öldüm!" demesinde ber-devam. Hoca bakmış ki olacak şey değil, hane sahibine demiş ki: "Efendim! Rica ederim. Şu elinizdeki kaşığı bana da veriniz de bir kerre de ben öleyim."
Sayfa 201 - Edebiyatçılar DerneğiKitabı okudu