h
Hapishane
Is it surprising that the cellular prison, with its regular chronologies, forced labour, its authorities of surveillance and registration, its experts in normality, who continue and multiply the functions of the judge, should have become the modern instrument of penality? Is it surprising that prisons resemble factories, schools, barracks, hospitals, which all resemble prisons?
Erişkin, gönlünce yaşamış ve hâlâ yaşamak isteyen bu kitlenin, zorla toplumdan, günlük hayattan uzaklaştırılmış bu insanların burada tabii bir şekilde, düzen içinde, kendi iradeleri ve istekleriyle yaşamalarına imkân var mıydı?
Sayfa 20 - TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARIKitabı okudu
Ah! Bir hapishanede olmak ne büyük bir alçalma! Burada her şeyi kirleten bir zehir var. Burada her şey, on beş yaşında bir kızın şarkısı bile yozlaşıyor! Burada bulduğunuz bir kuşun kanadında çamur vardır; koparıp kokladığınız güzel bir çiçek iğrenç kokular yayar.
Sayfa 31Kitabı okudu
For the observation that prison fails to eliminate crime, one should perhaps substitute the hypothesis that prison has succeeded extremely well in producing delinquency, a specific type, a politically or economically less dangerous – and, on occasion, usable – form of illegality; in producing delinquents, in an apparently marginal, but in fact centrally supervised milieu; in producing the delinquent as a pathologized subject.
“”Bak sonra çıkamazsın dışarı, hiçbir aftan yararlanamazsın.”
“Ne olacak ki,” diyor hiç umursamadan. “Sanki dışarıda bok mu var?””
Sayfa 362 - Everest YayınlarıKitabı okudu
