h
Hatıra
3 member12 Eylül'ün götürdükleri: Insan onuru ve biçimsel hümanizm!
2016'da kaybettiğimiz Türk sinemasının ünlü jönü Tarık Akan'ın bir iftira sonucu 80 Askeri Darbe'sinin hemen ardından tutuklandığı günlere dair yazdığı bu tek kitabı; tamamen gerçek kişilerin isimleriyle yer alması ve dönemi tarafsız anlatımıyla göz dolduruyor doğrusu.
Almanya'da yaptığı bir konuşmada Kültür Emperyalizmi
O kadar güzel bir kitap ki anlatamam. Bir o kadar da insanın içini burkan bir kitap. Hep fakir olan Aziz Nesin'in yine fakir çocukluğunu okuyoruz. Aziz Nesin'in kendi hayatını anlattığı üç kitabın ilki bu. 12 yaşına kadar olan hayatını, hatırladığı kadarıyla anlatıyor. Sürekli oradan oraya taşınmakla geçen yoksul ve yoksun bir çocukluk, sürekli hasta bir anne(Aziz Nesin 12 yaşındayken de ölecektir), bir ortaya çıkıp bir kaybolan asabi, huysuz, her şeye günah diyen; her şeye, herkese muhalefet ama yine de sevilen bir baba ve önce dinî bir eğitim alıp Kur'an'ı, Arapçayı muntazaman öğrenen, hatta hâfız olan, sonra Dârüşşafaka'ya girip orada okuyan küçük Nusret, yani Aziz Nesin. Mutlaka okuyun. Çok güzel. Ayrıca ülkenin geçirdiği kültürel ve sosyal değişimi, dönemin atmosferini daha iyi anlamak için de önemli bir kitap.
İzmir'in işgalinden sonra Halide Edip'in İstanbul'daki mitingleri, işgal güçleri tarafından hakkında yakalama ve idam kararı çıktıktan sonra gizlice Anadolu'ya geçişi, Ankara'da Mustafa Kemal ve arkadaşlarıyla yaptığı çalışmalar, onbaşı rütbesiyle katıldığı savaşlar ve Millî Mücadele'den sonra İstanbul'a dönmesini anlattığı çok güzel bir kitap. Zaten birçok okurun kitabın konusunu az çok bildiğini düşünüyorum. Türk'ün Ateşle İmtihanı, Halide Edip'in hatıralarının ikinci bölümü aslında. Birincisi çocukluğundan başladığı Mor Salkımlı Ev. Önce onu okumak daha mı iyi olurdu bilmiyorum ama ben bu dönemi merak ettiğim için ilk başta bunu okumak istedim. İlerleyen zamanlarda Mor Salkımlı Ev'i de okumayı düşünüyorum.
Yol kitabının devamı. Yani Aziz Nesin'in hayatını anlattığı Böyle Gelmiş Böyle Gitmez serisinin ikinci kitabı. İlk kitapta daha çok annesi ön plandayken bu kitapta babası ön planda. Aziz Nesin, aslında biraz huysuz bir insan olan babasının kendisi söz konusu olduğunda ne kadar farklı biri olduğunu, kendisine ne kadar iyi babalık yaptığını anlatıyor. Bunun yanısıra yatılı okuduğu askerî okuldaki öğrencilik yıllarını, okul anılarını da anlatıyor. Kitap güzel ama birincisi(yani Yol) kadar sevmedim. Yol'u çok sevmiştim.
Aziz Nesin, 1976'da anılarının 2. cildi olan Yokuşun Başı'nı yayımladıktan sonra 1993'e kadar anılarının devamını yazmamıştır. Oğlu Ali Nesin'in ısrarıyla 1993'te tekrar yazmaya başlamış, 1995'te ölene kadar da yazmıştır fakat artık hem yaşlı olduğu için hem de bazı sağlık sorunlarından dolayı öncekiler kadar düzenli yazamamıştır. Ölümünden sonra oğlu Ali Nesin anıları düzenleyip yayına hazırlamıştır. Bu ciltte Aziz Nesin yine öğrencilik anılarını ve öğretmenlerini anlatmaktadır ama ikinci ciltteki bazı olayları(galiba yaşlılıktan dolayı önceden anlattığını unutup) burada tekrar anlatmıştır. Aslında bu kitapları okumaya başladığımda beklentim farklıydı. İlk cildini çok beğenmiştim. Orada hayatının ilk 12 yılını çok güzel anlatır. İkinci ve üçüncü ciltte hayatının daha ileriki dönemlerini anlattığını zannetmiştim. Yani mesela iş hayatına atıldığı, evlenip çoluk çocuğa karıştığı dönemi, yaşlılık yıllarını falan. Ama öyle değilmiş. Anılarını üçten fazla cilt şeklinde yazmayı planladığı için zamanda yavaş ilerliyor. Bu yüzden de yetişkinlik dönemine gelememiş. 3. ve son ciltte hâlâ öğrenci. En azından bu son ciltte olsun hızlı hızlı ilerleyip hayatının yazmadığı yıllarını da yazsaymış iyi olurmuş. Zaten 3. cildi yazmaya başladığında artık 78 yaşındadır ve bir sürü de sağlık sorunu vardır. Daha kaç yıl yaşayıp ne kadar yazabilirdi ki? İnsan yaşlansa da kendine ölümü yakıştıramıyor belki de.
·
Not rated
Aziz Nesin'in Yol kitabının devamı olan Yokuşun Başı ve Yokuş Yukarı kitaplarını ararken karşıma çıkmıştı. Rıfat Ilgaz'ı da sevdiğim için merak edip okumak istedim. Gazetecilik anılarını anlattığı yazılardan oluşmuş bir kitap. Toplam 34 yazı var. Yazılar önce bir mizah dergisinde yayımlanmış, sonra kitap haline getirilmiş. Kitapta Rıfat Ilgaz'ın birlikte dergi çıkardığı şair/yazarlar, Bâbıâli patronları, çektiği para sıkıntısı, Aziz Nesin, Sait Faik, Orhan Kemal gibi birçok meslektaşıyla anıları anlatılıyor. Dönemin basın-yayın ve edebiyat dünyasını, sosyal hayatını görebileceğiniz güzel bir kitap.
