Bizim oralarda(uzaklardan yazarken) üzüm pekmezi yapılır, uzun uzun aşamaları olur bilen bilir. Tam pişmeye yakınken(koyalmaya duruken) köpük olur..etrafta çoluk çocuk varsa çağrılır, tabaklara kepçeyle o köpükten konur sonra o tabak alınıp bir ağacın altına gidilir(hangi ağaç olduğu önemli değil) o ağacın yaprağından koparılıp , o köpük onunla yenilirdi. Kaşık maşık değil yaprak ..ha bir de yemeyen çocuğa da kızarlardı ashjkl..
İmanımızı merkeze alarak; inancımızı çok iyi öğrenerek ve niyetimize, düşüncemize, işimize, yaşayışımıza esas kılarak dosdoğru müminler olalım. En değerli olan imanı herhangi bir şey saymayalım.