Yazarın oxuduğum ikinci kitabıdır və yenə çox bəyəndim. İlk oxuduğum kitabı "Böğürtlen kışı" idi. Mövzular demək olarki bir-birinə çox yaxındır lakin bu oxucunu əsla yormur. Kitabı oxuduqca hadisələr oxucunu özünə çəkir. Hekayədə biraz sirlərin olması oxuyarkən sıxılmaq, yorulmaq kimi mənfi hislərin qarşısını alır. Kitabın mövzusuna gəldikdə isə müxtəlif zamanlarda yaşamış iki qadının kədərli həyatından bəhs edilir. Kitabı oxuduqca sevgini, kədəri, ümidi, müharibənin çətinliklərini, mübarizəni vəs. çox dərindən hiss etmək mümkündür. Kitabı hər bir oxuyucuya tövsiyyə edirəm oxusalar inanıramki peşman olmazlar
"Kızzz, solcu diye bizi içeri almasınlar.Örgütleniyor muyuz?"
"Öyle şeyler konuşmayın burada" diye kaşlarını çattı annem
Annem,hükümet gibi kadındır...:)
Bizim mahallede herkes çok gülünce kesin çok ağlar.Çok ağlayanın çok güldüğü henüz görülmemiştir.Tülay Abla'nın attığı şen kahkahalar birdenbire gözyaşları içinde hıçkıra hıçkıra ağlamasıyla son buldu...