Bir süredir kitap okumuyorum. Mısralarının bir kısmını hatırladığım şiirlerimi gözden geçirmek için kendi kitaplarımı bile alıp okumuyorum. Bir süredir seyirci koltuğunda yalnızca insanları, durumları gözlüyorum ve analiz okumaları yapıyorum. Doğayı, hayvanları, insanları, sistemleri, devletleri inançları, çağımızı anlamaya çalışıyorum. Şu anda pratiğe döktüğüm analiz okumaları, yüzlerce kitap okumaktan daha evlaymış, bunu anladım.
Kafamı kaldırmadan okuduğum kitaplar, yanıbaşımda sürekli değişen olguları görmemi ve anlamamı engelleyen çekici düşmanlar gibiymiş.
Çünkü hayatın pratiği kesinlikle kitapların bize sunduğu yığınla teorinin dışındaymış.