İpin Ucu
Tuttuğum ipin karşı ucunda daima birinin bulunduğu ve benimle aynı tınıyla titrestigi bilinci..
Sayfa 10Kitabı okudu
Mezarda ilk gece
Kürekçinin Hikâyesi
En zoru da ne bilir misin?
Sen vefat ettikten sonra sevdiklerin senin şahsi odanın kapısını aralamak zorunda kalacaklar. Özel eşyalarını karıştıracaklar. Oda hatıralarla dolu, yaşanmışlıklarla dolu... Kederlere şahit olmuş. Kahkahalarına eşlik etmiş dört duvar.
Ama yine de eşyalarını ortadan kaldırmalılar... Sana ait mont, özel günlerde giydiğin ayakkabın, kolyelerin, üzerinde notların olan kitapların, kış aylarının dostu kahve kupan... Artık bunlar, kendilerine başka bir sahip bulacak. Biraz da onları oyalayacak.
Yakınların eşyalarını almak istemiyor. Seni hatırlatacak şeylerin acısından kurtulmak için eşyalarını başkalarına veriyorlar. Artık ayakkabının içinde başkasının ayağı var evlat. Montun bambaşka birisini ısıtıyor. Bilekliğin tanımadığın birisine sarılıyor. Eldivenin hiç tanımadığın birinin elini tutuyor...
Bugün doğan kundaktaki bebek dahi büyüyüp iki metrekarelik evine yerleşecek.
Kaçış yok!
İstisna yok!
İstisna olacağını iddia eden dahi yok!
Bu kadar gevezeyken hayat, uykusuz gecelerimin zor bulunur rüyalarına sinen fısıltılardan fazlasını istemiyorum.
pdfKitabı okudu
İçimde ölü bir yazar var, yazdığı kitapların bir satırını bile okumayan, artık istese de okuyamayacak olan, sağ elinin işaretparmağı sigara sarısından mürekkep moruna dönmüş, tırnakları hâlâ uzayan, apışarası terli, cümleleri kederli bir yazar. Arada bir, gündüz düşlerime geliyor, ne yazdığımı soruyor, anlattıklarımı dinlemeden gidiyor.
pdfKitabı okudu
Aynada baktığım yüze küskünüm
İnsan en kolay kendinden utanıyor. O yüzden sevmem aynaları.
pdfKitabı okudu