İnsan kendine ahraz, tefsiri olmayan hislerinden, sözlere bürünemeyen duygularından, hiss-i müşterek noksanlığına... Yaşanamayan geçmişin nedametleri, geçmişindeki duyguların noksanlığının eserleri... İçimizde münzevileşen topluluk, içe atılan her sesin yankısında durulmamız, geçmişimizde asılan duyguların eserleri. Tekâmülümüze nakşeden her olgu sonrası kendinle yüzleştiğinde içini soğutan, muhayyil ve hakikat tezatlığına eser... 𝔈.𝔇.

M.

@Mervetsm21·

9mo

İçimde söylemek istediğim çok şey var. Çok büyük şeyler. Bunları ifade etmenin yolunu bulamıyorum. Bazen bana öyle geliyor ki bütün dünya, bütün hayat, her şey içimde duruyor ve sözcüsü olmam için feryat ediyor. Hissediyorum... ama anlatamıyorum..