bütün duyularımla varıp gelmişim sana
görmüyor musun ruhumu, nasıl da yakın
Sayfa 37Kitabı okudu
Dönüyorum dalgalanmlarımdan
içinde kendimi yitirip gittiğim.
Sayfa 65Kitabı okudu
Nedir özlediğin, ruhum, söyle açıkça...
yitirmiş sanki o günkü sevincini, ruhunu
Sayfa 39Kitabı okudu
Aslında duygu ve ıstırap diye nitelendirdiğimiz her şey zayıf, acı dolu ve zavallı hissiyatlardı. Bunlar çok aşırı da olsa, acıyla kıvranan insanın bedenini yok edemiyor. Böyle anlarda yıldırım çarpması sonrasında yığılmak yerine, damarlardan kan akmaya devam ediyor.
Canım yanıyor ve kaygı içindeyim. Sağlıklı bir düşünme süreci içerisinde değilim.
Sayfa 9Kitabı okudu
C.M." Her dudakta aynı rezil şikayet:Yaşanmaz bu memlekette! Neden? Efendilerimizi rahatsız eden bu toz bulutu, bu lağım kokusu, bu insan ve makine uğultusu mu? Hayır, onlar Türkiye'nin insanından şikayetçi. İnsanından yani kendilerinden. Aynaya tahammülleri yok. Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını 'Yaşanmaz'laştıranlardır.
Sayfa 2Kitabı okudu
Geçmiş tuhaf şey. Hep yanınızda taşıyorsunuz. Bana öyle geliyor ki on, yirmi yıl önce olmuş şeyleri düşünmeden geçirdiğiniz bir saat bile yoktur; ama yine de çoğu zaman geçmişin, bir tarih kitabındaki bir sürü bilgi gibi, öğrendiğiniz bir olgular kümesinden ibaret kalması dışında bir gerçekliği olmuyor. Derken rasgele bir görüntü, ses veya koku ama özellikle de koku sizi bir anda alıp götürüyor ve o zaman da geçmişi hatırlamakla kalmıyor, içine giriyorsunuz. O sırada bana da öyle olmuştu işte.
Sayfa 37 - Can yayınlarıKitabı okudu
"Kalınca daha kötü şeyler olacağından korktum hep. O yüzden gittim."
Sayfa 218 - Epigraf YayınlarıKitabı okudu
Yaşamında hiçbir yeri, hiçbir çekiciliği yoktu, hiçbir anısı kalmamıştı
